Ogłoszenia Szczecin, Ogłoszenia Praca Szczecin

Szybko interweniowała też policja, która śledziła sytuację w mieście poprzez 40 ulicznych kamer. Tu i ówdzie pojawiały się jednak bandy nastolatków z wiadrami pełnymi wody. Jak daleko odeszliśmy od tradycji?

Rozmowa z etnografem

Mikołaj Radomski: Czy w polewaniu się wodą jest coś z autentycznej ludowości?

Elżbieta Berendt, kierownik Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu: Śmigus-dyngus jest zwyczajem bardzo zakorzenionym w naszej współczesnej kulturze. Bardzo głęboko sięga w naszą przeszłość, choć jego znaczenie zmieniło się. W kulturze ludowej była to swoista gra między kobietami a mężczyznami o podtekście erotycznym.

Jak w tradycji ludowej wyglądało to święto?

- Początkowo były to dwa odrębne zwyczaje. Śmigus polegał na symbolicznym biciu zielonymi gałązkami po nogach, co miało symbolizować wiosenne oczyszczenie z chorób i grzechu oraz sprzyjać płodności. Dyngus polegał na wymuszaniu datków i wykupywaniu się pod groźbą kąpieli. Później zwyczaje te połączyły się. Dawniej kobiety były nie tylko polewane wodą, ale również kąpane w korytach, strumieniach i beczkach. Każda niezamężna dziewczyna liczyła na to, że zostanie tego dnia oblana. Na Śląsku oznaczało to, że jeszcze w tym samym roku wyjdzie za mąż. Ale zwyczaje w różnych regionach różniły się między sobą. W Polsce Północnej bardzo długo utrzymywał się śmigus suchy. Mało kto pamięta, że wtorek wielkanocny upływał na dalszym polewaniu się wodą, z tą różnicą, że inicjatywę przejmowały dziewczęta, stąd oblewankę nazywano Babasik lub Babaskik.

Czy lany poniedziałek w miastach został zwulgaryzowany?

- Zwyczaj ten, ze względu na dobrą zabawę, został przeniesiony do miasteczek i miast, ale stracił swoje pierwotne znaczenie. Znalazł się w złym kontekście. W mieście możemy zostać oblani daleko od domu, przez osoby których nie znamy, nawet w autobusie.

Źródło: Gazeta Wyborcza Szczecin